کد مطلب:94700 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
[صفحه 683] علی (ع) زیاد ابن ابیه را بفرمانداری فارس منسوب فرموده بود برای امیرمومنان خبر آوردند كه معاویه نامه ای به وی نوشته و میخواهد او را بفریبد و جزو یاران خود كند. این نامه به زیاد ابن ابیه نوشته شده مرا خبر آورده اند كه معاویه نامه ای به تو نوشته، میخواهد دل و ایمانت را بفریبد، و ترا از راه راست بلغزاند، و قصد آن دارد كه تیغ تیز ایمان و اعتقادت را كند و فرسوده سازد. هوشیار باش و از او پرهیز كن. زیرا معاویه ابلیسی است كه از در غفلت و بی خبری، ناگهان از همه اطراف، مومن را غافلگیر میكند و عقل و خردش را می رباید بیاد دارم كه در عهد عمر ابن خطاب از ابوسفیان، ناسنجیده سخنی شنیده شد، كه ناشی از هوی و هوس، و پیروی از خواهشهای نفس او بود. به آن سخن، هیچ قرابت و خویشاوندی ثابت نشد، و كسی سزاوار ارث بردن نگردید. هر كس كه به چنین سخن ناراست و بیهوده ای دل بندد، همچون كسی است كه ناخوانده، پا در محفل باده نوشان نهد و آنان مدام وی را از خود برانند، و یا بسان چوبین كاسه ای است كه به ریسمانی آویخته باشد و به حالت ناپایدار، پیوسته تكان خورد
صفحه 683.